Małgorzata Bednarczuk

Urodzona w 1984r. w Raciborzu. Obecnie mieszka i maluje w Gliwicach. Pracuje w Liceum Plastycznym w Wodzisławiu Śląskim.

Dwukrotnie byłem promotorem prac dyplomowych Małgorzaty Bednarczuk: najpierw licencjackiej w Instytucie Sztuki PWSZ w Raciborzu w 2008r., a później, po podjętych w tymże roku pięcioletnich studiach magisterskich na kierunku Malarstwo w katowickiej ASP, gdzie za swój dyplom otrzymała wyróżnienie.
Jej artystyczne preferencje odcinały ją skutecznie od głównego nurtu „martwej natury krytycznej”. Nie zajmowała się palącymi problemami społecznymi, holocaustem, efektem cieplarnianym etc. Nie budowała instalacji, nie kręciła filmów video. Malowała obrazy, tworzyła rysunki i to z pełną atencją do warsztatowego kunsztu, przywołując zapomnianego dziś ducha belle peinture.
W dobie rozpanoszonej bezmyślności i bylejakości podnoszonych do rangi wydarzeń artystycznych, jej pieczołowitość i dążenie do mistrzostwa w opanowaniu metody twórczej zyskuje wymiar heroiczny. Pokonywanie oporu materii, co zdaje się być antytezą twórczej wolności, stworzyło na koniec sugestywny wizerunek artystki o wyraźnie rozpoznawalnej, oryginalnej manierze twórczej ( pomimo kuszących odniesień do surrealizmu, symbolizmu czy ogólniej: sztuki metafory).
Uznanie przez autorkę faktu, że to właśnie żmudny trud pokonywania własnych niedoskonałości może jej prace uwierzytelniać , nie pozwolił jej na przykład korzystać przy tworzeniu kompozycji z rzutnika czy innych narzędzi optycznych, co niewątpliwie pozbawiłoby jej artystyczny dorobek cech wyjątkowości, upodabniając ją do całej rzeszy malarzy pracowicie, ale jałowo kopiujących fotografie.
Chciałbym też zdystansować Małgorzatę Bednarczuk od ewentualnych prób zapisania jej do postmoderny, bo mimo sporego ładunku ironii zawartego w jej obrazach, nie odnosi się ona do cynicznego cytowania nobliwego sposobu twórczego, ale raczej do autobiograficznych wątków zawartych w jej płótnach (choć autorka protestuje wobec prób uznania jej malarstwa za „malowany pamiętnik”). Faktem jest jednak, że powodem powstania wielu prac jest wspomnienie minionej traumy (jak choćby powódź, którą jako dziecko przeżyła w Raciborzu), przeczucie, wyobrażenie zamykane w obrazach na prawach archetypów.
W związku z tym, że Małgorzata Bednarczuk w swoich obrazach opowiada historie, sięga czasem po „komiksową” metodę uzupełniania obrazu głównego o małe satelitarne obrazki, niejako dopowiadające główny komunikat, tworzy quasi poliptyki nie łącząc jednak fizycznie płócien ze sobą (prezentuje je obok siebie zwracając uwagę, że nie o ich naoczność chodzi, ale o treści, które niosą).
Z kolei rysunki Małgorzaty Bednarczuk nie zawierają już transcendentnych komunikatów, są manifestacją wirtuozerii autorki i zabawą z konwencją, co i tak wystarczająco ją nobilituje. Wystarczy tu wspomnieć o jej udziale w finale III Bangkok Triennale International Print and Drawing Exhibition – imprezy o światowej renomie, do której zakwalifikowała się w 2011r. jeszcze jako studentka.
Sądzę, że docenianie takich postaw twórczych jak wyżej opisana pozwoli w opisaniu dzieła sztuki na powrót kategorii estetycznej, którą ostatnio zastąpiła (z niejasnych przyczyn) socjologia. Chciałbym tu podkreślić, że nie chodzi mi o umiejętności warsztatowe mające uwierzytelnić młodego twórcę odnoszone do jakiegoś konkretnego wzorca, ale o samo tylko zmaganie z oporną materią, wydobywanie kształtu z bezkształtu, dążenie do kreowania form najbardziej adekwatnych do założonej idei. Wobec ekspansji sztuki unikającej jakiegokolwiek wysiłku, tworzonej przez amatorów i entuzjastów dla leniwych snobów i pseudo - znawców , przypomnienie o „pięknie”, czy choćby „wyrazie” byłoby nowym otwarciem.

Kazimierz Cieślik

Edukacja:
2003 - 2006 - licencjat PWSZ w Raciborzu na kierunku Edukacja Artystyczna z grafiką użytkową
2006 - 2011 - dyplom magisterki ASP w Katowicach:
- Malarstwo - pracownia prof. Kazimierza Cieślika
- Rysunek - pracownia prof. Antoniego Kowalskiego

Wystawy grupowe:
2005 Racibórz Galeria Kopyto „Rzeźba”
2006 Rybnik Galeria Fundacji Elektrowni „Pedagodzy i studenci PWSZ w Raciborzu”
2007 Katowice Rondo Sztuki „Wystawa końcoworoczna”
2009 Czeladź Elektrownia „Studenci 2009”
2009 Jastrzębie Zdrój Galeria Magazyn 22 „Pedagodzy i studenci PWSZ w Raciborzu"
2011 Katowice CKK „10 lat pracowni prof. K. Cieślika”
2011 Katowice BWA „Dyplomy 2011”
2011 Gliwice MpiK „Dyplomy i inne”
2011 Katowice Rondo Sztuki „Obszary rysunku. Katowice – Poznań”
2012 Jastrzębie Zdrój Galeria Magazyn 22 „Wystawa pedagogów Liceum Plastycznego w Wodzisławiu Śląskim”

Nagrody i wyróżnienia:
2011 Nagroda Akademii Sztuk Pięknych w Katowicach za najlepszy dyplom 2011 - kierunek Malarstwo
2011 Nagroda BPSC za najlepszy dyplom 2011 - kierunek Malarstwo
2011 II etap „III Bangkok Triennale International PRINT and DRAWING Exhibition”