Bartek Buczek

Urodzony w 1987 roku. Absolwent ASP w Katowicach. Kierunek malarstwo, z dyplomem obronionym w pracowni Andrzeja Tobisa. Ex członek grupy Ośmiornica. Bukinista. Mistrz wielkich rzeczy z małym budżetem, kocha hip hop jak własną matkę.

Bartek Buczek lubi podkreślać, że obok artysty, malarza jest bukinistą, a od niedawna właścicielem antykwariatu książkowego o nazwie Lektury nieobowiązkowe. W jego twórczości malarskiej i tej wykraczającej poza ramy obrazów odnaleźć można nie tyle inspiracje literackie, co raczej melancholijną atmosferę towarzyszącą skupionemu czytelnikowi, zamyślonemu detektywowi śledzącemu rozwój wątków i narracji. Dopełnieniem wizualnym tak przedstawionej skróconej charakterystyki psychologicznej jest Autoportret (2010) pogrążonego w zamyśleniu artysty, przed którym, na niewidzianej przez nas szybie, spływają krople. Atmosfera obrazu powoduje odczucie jakby model już za chwilę miał podeprzeć ręką opadającą głowę, przyjmując pradawną strukturę ikonograficzną melancholii.
Stan lekkiego przygnębienia, spopularyzowany w grafice Albrechta Duerera, prześladuje artystę jeszcze w cyklu obrazów Melancholia (2012), gdzie mierzy się z motywem kamienia filozoficznego. Temat ten podejmuje dosłownie, kopiuje ten obiekt, przygląda mu się z wielu stron, nie ma jednak odwagi spojrzeć całościowo. Na tradycję spogląda fragmentarycznie, rozwijając jej elementy, odkrywa potencjał tkwiący w szczególe, napełnia go nowymi historiami.
Podobnie w ramach festiwalu Art Boom w 2012 roku w Muzeum Archeologicznym w Krakowie dokonał ingerencji w egipski sarkofag, uzupełniając kompozycję wystawy pulsującym w rytmie oddechu światłem (Sen/Klątwa, 2012). Alchemiczne zamiłowania artysty dopełniają projekty wykonane przy użyciu niebezpiecznej rtęci (Poison storm, 2009 i Lustro z rtęci, 2011).
Jego obrazy utrzymane w dosłownej poetyce, momentami przywodzącej na myśl malarstwo skandynawskie, są jednak głęboko oderwane od rzeczywistości i jej reprezentacji. Monochromatyczne barwy oraz nierzeczywiste, często kwadratowe formaty zbliżają go do tradycji konstruktywizmu (Krakelura, 2012, Kapitan odpłynął, 2012). W każdym wypadku dzieła są tworami i opowieściami alternatywnymi i autonomicznymi, które wymagają niekiedy iście benedyktyńskiej cierpliwości i zaangażowania twórcy i odbiorcy. Odnaleźć ten aspekt można łatwo w rysunkach np. Ghirlandaio (2010), gdzie analizuje i uzupełnia niepokojącym ornamentem renesansowy portret starca lub w pracy Dżungla (2010), która nawiązuje do estetyki fantasy. Kiedy indziej artystę zafascynuje struktura mało szlachetnego grzyba (Purchawka, 2012), lub ornamentalna forma śnieżynki (Seria zimowa VII, 2011). W tej ostatniej z wymienionych prac widzimy inspirację ze świata uproszczonych symboli popkultury, w przestrzeń której również często i jak zwykle z minimalną interwencją wchodził artysta. Szczególnie ujmujący w tym kontekście jest film Mleko (2010), a prace przedstawiające skrzyżowane piszczele (Bez tytułu, 2010) lub damskiego buta (Bez tytułu, 2011) przekonują, że poczucie minimalnej interwencji nie jest w przypadku tego artysty związane z minimum nakładu pracy i wykorzystanych środków.
Bartek Buczek mówi o sobie, że jest mistrzem wielkich rzeczy z małym budżetem. Jest autorem książki wydanej własnym sumptem zawierającej opisy niewykonanych prac - Za drogie, za słabe, zbyt trudne - kilka przepisów na dzieło sztuki możliwe w hipotetycznym świecie fantasy.

Krzysztof Siatka

Ważniejsze wystawy:
2012 - „Muzeum: Twierdza!!!" W ramach Festiwalu Grolsch Art Boom, Kraków
2012 - „Gabinet" - Zbiornik Kultury/Bomba, Kraków
2012 - „Pasmo Kontrolne" - Bunkier Sztuki, Kraków
2012 - „Mistyfikacje" - Galeria Lamelli, Kraków
2011 - „Strach przed Ciemnością" w ramach Biennale Sztuki dla Dziecka,
Centrum Kultury Katowice im. Krystyny Bochenek, Katowice;
2011 - „Panic room" - CSW Kronika, Bytom;
2011 - „Jaskółczy niepokój" - Art Agenda Nova, Kraków;
2011 - „Ktokolwiek widział, ktokolwiek wie" - CSW Kronika, Bytom;
2010 - „Nawet o tym nie myśl" Galeria Leto, Warszawa;
2009 - 2010 „Prawie pożarł mnie tygrys" - BWA Katowice;
2009 - „OCTOPUS GROUP EXIBITION" - D-light Studios Dublin;
2009 - „Szczyt bohaterów" - Bunkier Sztuki;
2009 - „Alfabet polski 1" - BWA Tarnów;
2009 - „Tylko dla chłopców" (Bartek Buczek i Maciej Nawrot) - Rondo Sztuki;
2009 - „IV Spotkania Artystyczne Aspekty - MIT MITOLOGIA; MITOMANIA – O współczesnych pojęciach mitu
2008 - „Pamiętniki pokolenia Tamagotchi" - Galeria Klimy Bocheńskiej.