Mariusz Wildeman

Mariusz Wildeman jest być może w równej mierze malarzem jaki i kolekcjonerem. Od lat zbiera Commodore 64 i Atari, kultowe boomboxy Sony, piloty do różnego rodzaju sprzętów RTV, okładki płyt i książki sci-fi. W swoich obrazach otwarcie nawiązuje do estetyki pionierskiej ery mediów cyfrowych, pierwszych komputerów osobistych i początków internetu. Buduje symboliczne sceny, tworząc wypowiedzi na temat ludzkiej kondycji we współczesnym, stechnicyzowanym świecie. W najwcześniejszych pracach odwołuje się do kultury popularnej, w tym teledysków, filmów  takich jak Gwiezdne Wojny, Tron, Powrót do przyszłości, Matrix oraz literatury lat 80. i 90. XX wieku.

Pod względem formalnym czerpie z konwencji projektowania graficznego popularnego trzy dekady temu, w szczególności z tych obszarów, które wiążą się z grafiką użytkową, w tym plakatów, magazynów czy reklam projektowanych w dużej mierze bez użycia komputera, ale też do takich fenomenów jak semigraficzne eksperymenty spod znaku ASCII Art. Jeszcze pod koniec studiów Mariusz Wildeman tworzył rozbudowane pod względem symbolicznym, monumentalne kompozycje z cyklu New Digital Reality (2013) czy 1985 Fossil (2012-–2013) – sporych rozmiarów płótna wypełnione postaciami, napisami, symbolami, ujętymi w gridowe, wielobarwne płaszczyzny kojarzące się ze współczesnymi trendami w projektowaniu retro – tym co, jedni nazywają turbogotykiem, inni współczesnym folkiem. Jednak w ciągu trzech lat od obrony dyplomu obrazy Mariusza Wildemana przeszły wyraźną przemianę – formaty stały się mniejsze, zniknęły rozbudowane wielopostaciowe sceny i pulsujące feerie barw.

Dziś tworzone przez niego prace to wyczyszczone niemal do granic możliwości, minimalistyczne kompozycje, w których główną rolę odgrywają płaszczyzny czystego koloru i wyraźna, ostro łamana linia, tak bardzo kojarząca się z nurtem abstrakcji znanym pod nazwą hard edge. Jednak co jego twórczość od tego nurtu odróżnia, i co może najbardziej intryguje widza, to nieustanne balansowanie pomiędzy konwencją malarstwa abstrakcyjnego i figuratywnego. W najnowszych cyklach Follow the Line / Podążaj za linią (2014–2015) i Identity / Tożsamość (2015–2016) – właśnie w polu wibrującego koloru, w którym horyzont zdarzeń wyznacza oszczędna, mocna linia, tkwi sprowadzona do formy piktogramu, „spikselowana”, samotna postać. Świat w który wkracza widz został pozbawiony wszystkich zbędnych dla przekazu elementów. To synteza rzeczywistości, zredukowanej do minimum. To ciągłe zawieszenie między narracyjnością malarstwa przedstawiającego – ludzką postać, postać zwierzęcą czy pejzaż – a sterylnym chłodem abstrakcji. Malarstwo Mariusza Wildemana jest precyzyjne, poprzedzone licznymi szkicami i projektami. Wszystkie obrazy powstają powoli, w sposób w którym nie można pójść na skróty. Farba kładziona wielowarstwowo, laserunkowo wabi gładką, połyskliwą powierzchnią i sprawia, że przy odpowiednim świetle w tych obrazach można zobaczyć własne odbicie.

Patrycja Sikora

Ur. w 1979 we Wrocławiu.

W latach 2005–2013 studiował na Akademii Sztuk Pięknych im. Eugeniusza Gepperta we Wrocławiu. W 2013 roku uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni prof. Aleksandra Dymitrowicza (Malarstwo) i prof. Wojciecha Kaniowskiego (Malarstwo i Multimedia w Architekturze i Urbanistyce). Laureat Nagrody Marszałka Województwa Dolnośląskiego za najlepszy dyplom roku. Zaprezentowany z ramienia ASP Wrocław na konkursowej Ogólnopolskiej Wystawie Najlepszych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych (Gdańsk, 2013). W 2013 roku rozpoczął studia doktoranckie w macierzystej uczelni. Zajmuje się malarstwem, kolekcjonuje sprzęt elektroniczny z lat 80. Mieszka i tworzy we Wrocławiu.

Wystawy indywidualne (wybór)
2015 – Follow the line, Centrum Sztuk Użytkowych/Centrum Innowacyjności ASP Wrocław
2014 – Meandry sztuki lat 80. i 90., Galeria Arsenał, Poznań
2014 – RetroGralnia, wystawa towarzysząca konwentowi poświęconemu kulturze retro gier komputerowych, Ośrodek Działań Artystycznych Firlej, Wrocław
2014 – Pixel My Heart, Poznań Gallery Weekend, galeria chillART, Poznań
2013 – Demoscena, w ramach Level Art, Centrum Kultury Agora, Wrocław 
2013 – Nowa cyfrowa rzeczywistość, Najlepszy Dyplom Roku 2013 ASP we Wrocławiu, Studio BWA Wrocław

Wystawy zbiorowe (wybór)
2015 – Cosmos, Dom Edyty Stein, Wrocław
2015 – Art Inn, Galeria Labirynt, Lublin
2015 – RGB, Galeria Otwarta, Aleja Bielany, Wrocław
2014 – Wiedza niewiedzy, Galeria Promocyjna ASP, Kraków
2014 – Każdy ma swój pokój, Galeria Stolarnia, Wrocław
2014 – 5.Ogólnopolski Konkurs na Obraz dla Młodych Malarzy im. Mariana Michalika, Triennale malarstwa, Miejska Galeria Sztuki, Częstochowa
2014 – XXV. Plener Malarski, wystawa  pokonkursowa, Muzeum Ziemi Kępińskiej im. T. P. Potworowskiego, Kępno
2014 – Wszystko jest możliwe, międzywydziałowa wystawa doktorantów Akademii Sztuk Pięknych we Wrocławiu,  Kreatywny Obiekt Multifunkcyjny, Milicz
2013 – Świeża krew III. Przegląd Młodej Sztuki, Galeria Socato, Wrocław
2013 – Ogólnopolska Wystawa Najlepszych Dyplomów Akademii Sztuk Pięknych, Wielka Zbrojownia, Gdańsk
2013 – Międzyplanetarnie, Galeria U, Wrocław
2012 – Bliskoznacznie, Galeria Start, Gdańsk
2012 – Slot Art Festival, bazylika WNMP, opactwo Cystersów,  Lubiąż
2012 – 4.Pink Piknik, akcja muralowa w przestrzeni miejskiej, Wrocław
2012 – Marzeniomat, w ramach festiwalu Podwodny Wrocław, Galeria MD_S, Wrocław
2011 – Moje Nadodrze, w ramach festiwalu Podwodny Wrocław, Galeria U, Wrocław

Nagrody
2013 – Najlepszy Dyplom Roku 2013 ASP we Wrocławiu, Nagroda Marszałka Województwa Dolnośląskiego